Rodzi się kolejne pytanie czy fizjoterapia kojarzy nam się jedynie z hasłami typu: pole magnetyczne, ultradźwięki, sollux, masaż czyli tzw. fizykoterapią lub ćwiczeniami w UGUL-u? A może coraz częściej słyszymy o usprawnianiu za pomocą ukierunkowanej terapii manualnej, fali uderzeniowej, neuromobilizacji, ćwiczeń stabilizacji centralnej i obwodowej czy treningu funkcjonalnego?



Pacjentami fizjoterapeutów są obecnie nie tylko osoby zgłaszające dolegliwości bólowe kręgosłupa, pacjenci po urazach lub zabiegach operacyjnych. Coraz częściej gabinety fizjoterapii odwiedzają sportowcy, amatorzy aktywności fizycznej (np. coraz popularniejszego biegania) oraz młode osoby planujące dopiero rozpocząć systematyczną aktywność fizyczną. Fizjoterapia daje im podstawową wiedzę w zakresie profilaktyki urazów oraz prawidłowego przygotowania organizmu -
a w szczególności funkcji układu mięśniowo-szkieletowego - do podejmowania wysiłku fizycznego na różnym poziomie zaawansowania.



Zgodnie z obecnie wdrażanymi standardami przez najlepsze placówki rehabilitacyjne w kraju, terapia powinna być ukierunkowana na jednego pacjenta (podejście indywidualne). Prawidłowa ocena jego stanu zdrowia, czyli diagnostyka fizjoterapeutyczna jest kluczem do programowania terapii. To co wyróżnia fizjoterapię z innych zawodów medycznych to spojrzenie na człowieka pod względem wykonywanej przez niego funkcji ruchowej. Co to oznacza? Jeżeli chcemy biegać musimy najpierw prawidłowo stać i chodzić, dlatego powinniśmy być świadomi tego, że mogą u nas występować pewne deficyty ruchowe. Inny przykład: jeżeli dochodzi do zerwania więzadła w stawie kolanowym nie wystarczy jedynie odtworzyć jego przebieg w czasie zabiegu operacyjnego i na tym zakończyć leczenie. Najważniejszym celem dla fizjoterapeuty jest odzyskanie funkcji ruchowej tego stawu i całej nogi (m.in. poprzez odtworzenie zakresu ruchu w stawie, siły mięśniowej oraz tzw. propriocepcji).



Skoro prawidłowa diagnostyka fizjoterapeutyczna jest kluczem do terapii warto wykorzystywać w niej najnowsze możliwości tj: ocena chodu za pomocą analizatora chodu np. na bieżni, ocena rozkładu obciążenia na platformie stabilometrycznej, czy ocena pracy mięśni za pomocą EMG. Uzupełnieniem diagnostyki pacjentów jest ocena badań obrazowych, które są istotnym elementem uzupełniającym wiedzę o danym problemie. Spośród badań obrazowych tj. rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa i zdjęcie rentgenowskie najlepszym wydaje się być ultrasonografia układu mięśniowo – szkieletowego. Przewaga tego badania polega na możliwości oceny funkcji ruchowej pacjenta dzięki wykonywaniu w trakcie badania ruchu daną częścią ciała (badanie aktywne), czego nie możemy wykonywać w czasie innych przytoczonych badań. Fizjoterapeuta obserwując obraz ultrasonograficzny jest w stanie wychwycić nieprawidłowości w ruchach poszczególnych tkanek względem siebie, jak również ocenić stopień urazu lub uszkodzenia mięśni, stawów, więzadeł oraz innych struktur. Dzięki możliwości powtarzania tego badania (brak opisanego negatywnego wpływu USG na organizm człowieka) można obserwować efekty leczenia oraz stopień gojenia się tkanek. Ostatnią dużą zaletą USG w fizjoterapii jest możliwość wykorzystania go w realnej terapii z pacjentem za pomocą tzw. sonofeedbacku. Pacjent w czasie terapii, korzystając dodatkowo z ekranu monitora, obserwuje jak wygląda jego mięsień w stanie napięcia i rozluźnienia co znacząco ułatwia wykonywanie ćwiczeń.



Od stycznia w Centrum Synergia działa pracownia USG, gdzie można uzyskać dokładną analizę układu mięśniowo – szkieletowego, wykrycie ewentualnych uszkodzeń czy dysfunkcji.

Metoda sonofeedbacku w centralnej stabilizacji mięśni tułowia czyli terapii pod kontrolą USG jest przedstawiana w podczas szkoleń: „Koncepcja kształtowania motorycznego w treningu funkcjonalnym” organizowanych przez Centrum Synergia dla trenerów oraz fizjoterapeutów pracujących na co dzień z osobami aktywnymi fizycznie.